Czynna powierzchnia oddymiania


Powierzchnia czynna oddymiania to wynik mnożenia powierzchni geometrycznej urządzenia oraz współczynnika przepływu, często podawany wprost dla danego typu i wymiaru klapy dymowej. Powierzchnia geometryczna to wielkość powierzchni otworu w klapie dymowej, mierzona w płaszczyźnie montażu do elementów budynku.
Współczynnik przepływu to wartość określająca stosunek przepływu rzeczywistego przez klapę dymową (zmierzonego w określonych warunkach) do przepływu teoretycznego. Skuteczność aerodynamiczna powierzchni oddymiania danego urządzenia oddymiającego przeznaczonego do montażu w ścianie powinna zostać określona przez producenta.

Rodzaj otworu                   Kąt otwarcia                 Współczynnik przepływu
Powierzchnia całkowita otwarta                                                              0,65
Żaluzje                                                       0,90º                                          0,65
Skrzydła rozwierne lub uchylne             ≥60º                                           0,50
Skrzydła rozwierne lub uchylne             ≥45º                                           0,40
Skrzydła rozwierne lub uchylne             ≥30º                                           0,30
                         
Powierzchnie czynna oddymiania (w uproszczeniu) wyznacza się :
Dla klap dymowych montowanych w pasmach świetnych powierzchnie
MNOŻĄC POWIERZCHNIĘ GEOMETRYCZNĄ KLAP PRZEZ WSPÓŁCZYNNIK 0,6
Dla klap dymowych wolnostojących
MNOŻĄC POWIERZCHNIĘ GEOMETRYCZNĄ PRZEZ WSPÓŁCZYNNIK ZBLIŻONY DO 0,7
W przypadku klap wolnostojących należy pamiętać, że minimalna wysokość podstawy mierzona od połaci dachu wynosi 300 mm.

Wymagana powierzchnia czynna klap dymowych na klatce schodowej budynków niskich i średniowysokich powinna wynosić co najmniej 5% powierzchni rzutu poziomego podłogi tej klatki schodowej, a w budynkach wysokich nie mniej niż 7,5%. Powierzchnia jednego otworu pod klapę dymową nie może być mniejsza niż 1 m² w budynkach niskich i średniowysokich i 1,5 m²
w budynkach wysokich.
Polska Norma nie precyzuje również konieczności stosowania napowietrzania klatek schodowych. Rozwiązanie to stosuje się na zasadzie wiedzy technicznej, przyjmując powierzchnię napowietrzania równą 130% powierzchni geometrycznej otworów oddymiających. W wytycznych VdS 2221:2001-08 „Urządzenia do oddymiania klatek schodowych. Projektowanie i instalowanie”, wymagania w stosunku do otworów oddymiających i napowietrzających są nieco inne. Otwory oddymiające w dachu powinny być sytuowane możliwie jak najbardziej centralnie, w stosunku do podstawy klatki schodowej.

W przypadku klatek z pochylonymi stropami, otwory należy umieszczać w górnej 1/3 stropu. Otwory w dachu powinny mieć geometrycznie wolną powierzchnię wynoszącą co najmniej 5% podstawy przynależnej klatki schodowej, jednak nie mniej niż 1 m² powierzchni geometrycznej. Otwory w ścianie powinny mieć geometrycznie wolną powierzchnię wynoszącą co najmniej 7,5% podstawy przynależnej klatki schodowej, jednak nie mniej niż 1,50 m².
Dolna krawędź otworów w ścianie powinna być na wysokości co najmniej 0,80 m, a górna na wysokości co najmniej 1,80 m powyżej górnego podestu schodów. Spełnienie tych wymagań powinno zapewnić, że dojście do najwyżej położonego pomieszczenia użytkowego nie zostanie zagrożone przez dym.

Klapy dymowe, zarówno w pasmach jak i wolnostojące, muszą być oddalone od siebie minimum o dwie długości dłuższego boku. Rodzaj napędu klapy dymowej dobierany jest zależnie od wymiarów skrzydła klapy, rodzaju chronionego obiektu i jego przeznaczenia. Przy projektowaniu klap i ich doborze należy pamiętać, że w obiektach, w których konieczne jest zastosowanie klap dymowych, powinny one zapewnić w zależności od przeznaczenia hali 1,0 do 4,0% powierzchni hali, jako powierzchnię czynną oddymiania.
Napędy elektryczne klap dymowych stosowane są przede wszystkim do sterowania klapami wolnostojącymi.

Zestaw oddymiający złożony jest z siłownika elektrycznego z napędem zębatkowym 24V, przycisku przewietrzania, przycisku oddymiania, centrali oddymiania, czujki dymowej, modułu pogodowego oraz przewodów elektrycznych. Napędy pneumatyczne złożone są z mechanizmu pneumatycznego, termowyzwalacza z ampułką alkoholową, naboju CO2,
(ewentualnie rurek miedzianych, skrzynki pożarowej z butlami CO2 - w przypadku konieczności ręcznego wyzwalania klap).

Uruchomienie układu napędowego klap następuje w dwojaki sposób:
- automatycznie po zadziałaniu urządzenia wyzwalającego,
- ręcznie przy użyciu alarmowej skrzynki sterowniczej.

Napędy elektryczne klap dymowych stosowane są przede wszystkim do sterowania klapami wolnostojącymi. Zestaw oddymiający złożony jest z siłownika elektrycznego z napędem zębatkowym 24V, przycisku przewietrzania, przycisku oddymiania, centrali oddymiania, czujki dymowej, modułu pogodowego oraz przewodów elektrycznych. Napędy pneumatyczne złożone są z mechanizmu pneumatycznego, termowyzwalacza z ampułką alkoholową, naboju CO2, (ewentualnie rurek miedzianych, skrzynki pożarowej z butlami CO2 - w przypadku konieczności ręcznego wyzwalania klap).